Χθες

Έτσι για εκείνη την μοναδική στιγμή
για το γαμώτο
που φωνάζει "ακόμη κάτι"!

Για κάθε κύτταρο που χόρεψες μαζί
ρυθμοί και στοίχοι σου απλωμένοι στο κρεβάτι
η ακοή πια δεν μπορεί να σηκωθεί
οι ήχοι σου την άφησαν σακάτη.


Έτσι για εκείνη την απέραντη σκηνή
για τη ψυχή
που μου ζητά "βγες απ τη δύνη"!

Παίρνεις το τρένο να γυρίσεις τη ζωή
ενώ η αφή μου αναζητά ότι έχει μείνει
και καρφωμένος σε ένα τελευταίο σταθμό
παίζω τα ρέστα μου ποντάροντας στη μνήμη.


*Ένας εκ των Δύο







*Όχι ο ποιητής, ... ο άλλος!